Mavrovo

Het is alweer woensdag. Vandaag is het weer wat minder door de vrij harde wind. Maar we mogen niet klagen hoor, want er zal geen regen vallen vandaag. We hebben vandaag een excursie gedaan naar de bergen van Mavrovo. Mavrovo is één van de drie nationale parken in Macedonië.

De trip begon met een busrit van ongeveer 3,5 uur naar het nationale park. Het was een klein busje waar maximaal 15 passagiers in konden. En, voor de mensen die ook mijn verslag naar Marokko gelezen hebben ...... nee, ik ben niet ziek geworden. Want ik heb tegenwoordig polsbandjes die met acupressuur de wagenziekte onderdrukken.
Ergens op een bergpas werden we uit het busje gezet. Van daaruit gingen we op weg, met een lunchpakketje onder de arm. De wandeling was mooi! De natuurlijk is groen en omdat het nog voorjaar is, zie je langzaam de gekleurde bloemen de overhand nemen in de groene weide. De gids vertelde over de flora en fauna in dit nationale park en liet dit ook zo veel mogelijk zien.

Na ongeveer een uur was het tijd om ons lunchpakketje te verorberen. Dat was nog een hele klus, want ze hadden écht werk gemaakt van deze maaltijd. We waren gestopt aan de zuidzijde van een berg, waar we heerlijk uit de (te koude) wind konden genieten van al het lekkers in ons zakje. Na wat sap, een banaan en een halve Italiaanse bol belegd met ham, kaas, komkommer, tomaat en kruidenkaas had ik voldoende gegeten. De rest (water, chocoladecake en eitje) is voor later. Natuurlijk was er toen nog even tijd om wat extra foto's te maken. Ik hoop dat ik een foto van het uitzicht toe kan voegen aan dit verslag.

Wanneer de tocht verder ging, zagen we over de kam van de berg aan de overkant een kudde schapen komen. Het leken net witte stenen die netjes achter elkaar aan de berg afrolden. Ondertussen dat wij zigzaggend afdaalden, daalden de schapen ook af. De schapen natuurlijk niet zigzaggend :-) Zij streken neer bij een natuurlijke bron en dronken heerlijk van het koude water. Dat deden wij ook, maar dan in de bus.

De bus reeds ons naar een plaatsje waar maar eens per jaar twee stellen traditioneel trouwen. Er is dan twee dagen feest in heel het dorp, speciaal voor die twee stellen. De rest van het jaar mag er ook getrouwd worden hoor .... maar dat viert niet het hele dorp. Maar ja, het dorp bestaat ook maar uit 120 personen, dus de rest van het jaar zal het wel rustig zijn bij de trouwkapel.

De gids was trouwens een erg geschikte man. Erg grappig aan hem .... hij klonk als Najib Amhali (cabaretier). Mocht je hem en zijn show kennen, denk dan aan het stukje waarin hij twee broodjes shoarma bestelt. "Hey ober, twee blootjes shoarma .... twee blootjes .... twee" hihihihi.

Natuurlijk ook nog even de busreis terug. Rond 18.00 uur werden we weer netjes bij ons appartement uit de bus gezet. Voordat we het paadje opliepen naar ons appartement, hebben we eerst gegeten bij een ander eettentje. Dit tentje had de eigenaar van het appartement ons geadviseerd. Een lekker maaltijd en als toetje baklava, heerlijk.

Nu even op de bank en daarna even lekker onder de douche. Morgen staat er (nog) niets op het programma. Mochten we morgen iets beleven, dan horen jullie het wel weer.

Tot het volgende blog

Liefs
Guido en Monique

@Jan: Er is hier inderdaad voldoende geschiedenis in het stadje Ohrid, maar ook in de rest van het land. Al over de eerste wereldoorlog zijn er verhalen te vertellen. Maar het wordt voor mij pas écht interessant als Macedonië in 1991 onafhankelijk is. Want ik heb niet zo veel met geschiedenis zoals je weet.