Werk met rommel in de buik

11 juli
Woensdag alweer, we zagen vandaag de werkweek door midden. In basis lekker geslapen totdat er om twee uur vannacht iemand naast mijn raam wel vier a vijf keer flink zijn claxon van zijn auto indrukte! Jeetje, stijf overeind zat ik. Gelukkig wel weer in slaap gevallen, blijft soms lastig hier namelijk dat slapen.
Vanochtend voor het eerst wakker geworden met een rommelende maag, maar gelijk bij het ontbijt ORS bruis ingenomen. Zo fijn dat Monique de medische winkel compleet in mijn tas had gedaan. Niet teveel ontbeten want dat voelt nu toch even niet lekker. Zo rond negen uur loop ik maar weer eens op mijn gemak naar de opstapplaats. Ik denk dat de zandwegen weer een grote puinhoop zijn, omdat het vannacht weer stevig geregend heeft. Soms moet ik lachen het blijft een roller coaster rit ;-).
Aangekomen bij het schooltje zet ik vast alles klaar voor als de studenten komen, ruim de vloer even op zodat ze een grote hoeveelheid beton kunnen maken! Dat loopt lekker in de ochtend en we hebben een behoorlijk stuk van de gallerij af kunnen maken. Even eten met elkaar en na het eten weer verder met metselen. Ze maken hun specie en gaan weer stenen leggen. Ik zet de referentie lijnen uit en zij leggen er de stenen dan weer verder in. Soms wat aanwijzingen, maar je ziet dat het steeds beter gaat. Thuis terug gekomen is er een nieuwe vrijwilliger in het huis. Even kletsen en ik vraag of dat hij het leuk vindt om het andere guest house te zien. Dit omdat hij dan de grote groep (van een man of 12) leeftijdsgenoten kan zien, allen zo tussen de 16 en de 20 jaar. Even daar geklets, daarna nog even de weg in de omgeving gewezen en terug naar het huis voor het avondeten. Zo rond half tien duik ik weer mijn bed in. Morgen de een na laatste werkdag en de dag waarop Monique in het vliegtuig stapt! Voor nu tot morgen ..........