Naar de overkant

20 juli
Als ik heel eerlijk ben had ik vanochtend de ceremonie bij kunnen wonen, want ik hoorde de eerste gong .... ze doen er drie (elke 5 minuten één) en dan starten ze. Maar ik was te lui om eruit te gaan. Maar ik/we gaan zeker nog een ochtend meditatieceremonie bijwonen.
De klanken die ik vanuit mijn bed hoorde waren erg harmonieus en daarop dommelde ik weer even in.

We hadden ontbeten en hadden het plan gevat om naar andere stupa’s en tempels te wandelen die op de berg tegenover ons liggen. Met Google Maps in de hand liepen we een mooie wandeling over bergpassen en langs rijstvelden. Onderweg kwam er een vrouw rusten op dezelfde plek als waar wij ook zaten te rusten. Zij droeg een zware rieten mand vol met groene sprieten en ik schat haar rond de 80 jaar. In haar beste Engels liet ze weten waar ze vandaan kwam en ze pufte steeds ..... en ja, dat kan ik me voorstellen met zo’n grote, zware mand die ze draagt met haar voorhoofd en misschien een beetje met haar schouders. Ik bied haar het laatste beetje water aan wat ik in mijn waterfles heb zitten. Ze neemt het aan en drinkt het bijna allemaal op. Een klein beetje bewaard ze en vouwt ze zorgvuldig tussen de groene sprieten in haar mand. Wij vervolgen onze weg en even later vervolgt ook zij haar weg.

Telkens als we bij een stupa of tempel komen waar gebedsmolens op zitten, lopen we met de klok mee en geven we alle molens een zwieper en bellen we alle bellen die we zien. Groot, klein, veel of weinig ..... de plaatselijke bevolking waardeert het erg als je dit (op de juiste manier) doet. Zo’n rondwandeling doen ze altijd in een oneven aantal. Wij doen er meestal eentje, maar we hebben ook een dame gezien die zeker 35 rondjes gelopen had.
We zijn ook bij een klein stenen grotje/tempeltje geweest die door een gelovige met de hand uitgehouwen is. Erg mooi om te zien en horen dat, net als wij daar komen, een monnik in zit en mooie mantra opzegt. In stilte aanschouwen wij dit.
Na een tijdje hebben we alles gezien en wandelen we terug. We zijn zo’n beetje vier uur weg geweest en verdienen een lekker badje.

Daarna even lekker ontspannen, een boekje lezen en wat internetten .... al is WiFi hier schaars. Daarna heeft de (monnik)kok heerlijke “dal” voor ons gemaakt. Dat is een soort soep die je mengt met rijst. Het klinkt misschien simpel en eigenlijk is dat het ook, maar het is erg lekker.

Ik besef me dat velen van jullie nog nooit een Nepalese stupa of tempel gezien hebben. Dus ik probeer te beschrijven hoe dit eruit ziet .... een foto beloven is met het internet van hier niet reëel :-).
Een stupa heeft de vorm van een handbel/omgekeerde kelk. Dit bouwwerk is helemaal afgesloten en in het bouwwerk zijn resten van een boeddhistische heilige opgenomen. Maar wat er precies in zit weet niemand, dit kunnen bijvoorbeeld botten zijn, maar ook een haar of tand. Wel heeft de stupa meestal een klein gat waarnaar ze bidden en waarvan ze denken of hopen Buddha te zien.
Een tempel kan dezelfde vorm hebben, maar volgens mij doet de vorm er niet zo toe. In een tempel kun je naar binnen. Vaak is er een grote Buddha met daaronder een altaar. Daarop wordt van alles geofferd. Meestal rijst, bloemen en soms vlees. Maar in principe kun je alles offeren. Alles wat geofferd wordt geven ze aan de armen of de dieren. Er zijn speciale (feest)dagen waarop families naar een plaats komen waar ze kunnen offeren en/bidden. Maar volgens mij is dit eigenlijk bij alle geloven hetzelfde.

Voor morgen hebben we nog geen plannen en dat is niet erg. Misschien doen we wel een dag niets .... hihi.